همه چیز درباره نان های خوشمزه ترکی - بلاگ پو

در کتاب سیاحت نامه از محمد چلبی درباره سیمیت صحبت شده. چلبی (جهانگرد ترک دوران عثمانی) در این کتاب می نویسد این نان آنقدر برای مردم ترکیه دارای اهمیت است که برایش نانوایی دارند و در یک کارگاه فقط 300 نفر برای تهیه سیمیت مشغول به کارند.

در جنگ جهانی دوم خرید و فروش نان سیمیت ممنوع شد. تهیه این نان در آن موقع سخت و با توجه به قحطی بسیار پر هزینه بود. بنابراین پخت آن متوقف شد. اما فقط یک دوره کوتاه سیمیت در ترکیه پخت نشد و بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم سیمیت چی ها کار خود را از نو آغاز کردند. حتی برای بهبود کیفیت سیمیت و تبلیغات بهتر در کیسه های نایلونی سیمیت را می فروختند و نانواها ادعا داشتند موادی به آن اضافه نموده اند که طعمش را هم خیلی بهتر نموده. خیلی زود دوباره سیمیت به صندلی اصلی اش در فرهنگ غذایی ترک ها برگشت.

سیمیت برای ترک ها یک نان دوست داشتنی است. آن را با پنیر یا شکلات صبحانه می خورند. قیمت آن پایین است و اکثر مردم توانایی خرید سیمیت را دارند. نان محبوب ترک ها همین سیمیت است. نانی دایره ای شکل که وسط آن تو خالی است. زمستان و تابستان هم ندارد، اگر به استانبول سفر نموده باشید، حتما سیمیت چی ها را می بینید که در میدان تکسیم مشغول فروش این نان هستند. قیمت آن قبل ترها حدود 1 لیر و حتی کمتر بود اما خوب این روزها تورم به سراغ سیمیت هم رفته. قیمت این نان خوش خوراک حدود 1.5 تا 2 لیر است. از آنجایی که این نان، غذای غالب مردم ترکیه محسوب می گردد همواره سعی می نمایند نرخ آن را پایین نگه دارند تا استفاده آن برای عموم مردم راحت باشد.

قسمت جذاب ماجرا سیمیت تازه است که روی سینی دکه چرخدار قرمز رنگ سیمیت چی، اول خیابان استقلال به فروش می رسد. این دکه ها خیلی معروفند. اکثر دستفروش های ترکیه از آن استفاده می نمایند. صبح قبل از بازدید از جاذبه های استانبول حتما خودتان را به صرف یک سیمیت تازه دعوت کنید.

یوفکا، نازک مانند کاغذ!

اینجا فقط بحث تبحر زنان ترک است. هر چند که آماده کردن خمیر یوفکا این روزها در کارخانه ها و به شکل صنعتی به وفور انجام می گردد اما خمیری که زنان ترک باز نمایند چیز دیگریست. ترک ها باز کردن خمیر و تهیه خمیر یوفکا را یک هنر می دانند و تقریبا هر دختری این هنر را از مادرش یاد می گیرد. خمیر یوفکا را بارها و بارها پهن می نمایند و آن را با وردنه چوبی باز می نمایند. آن قدر کار باز کردن خمیر را ادامه می دهند تا خمیر به نازکی کاغذ گردد. گاهی آنقدر خمیر نازک می گردد که آن طرفش را می گردد دید. هر چه خمیر نازکتر گردد بیشتر مورد پسند فرهنگ غذایی ترک هاست. با یوفکا هم نان درست می نمایند و هم از آن برای تهیه بورک استفاده می نمایند. نان با خمیر یوفکا را روی ساج می پزند، بسیار نازک و خوشمزه.

برای تهیه بورک، یوفکا را ممکن است به شکل های مختلفی استفاده نمایند. بعضی آن را پهن می نمایند و روی آن اسفناج و پنیر می ریزند، سپس یک لایه دیگر خمیر یوفکا روی آن قرار داده مجددا موارد را روی آن می ریزند. این کار تا چندین لایه خمیر یوفکای نازک انجام می دهند گاهی بیش از 10 لایه خمیر یوفکا روی هم قرار می گیرند. گاهی بورک ها را آبدار و نرم برمیدارند که به آن بورک آبدار یا به زبان خود ترک ها (سو بورِئی) می گویند. اغلب برای تهیه باقلوای ترکی هم از همین خمیر استفاده می نمایند و بعد از اینکه گردو پسته را بین لایه های مختلف خمیر یوفکا ریختند، در نهایت محلول شکر و عسل را روی آن می ریزند. یک طعم بی نظیر و فراموش نشدنی، نوش جان!

نان یا اِکمَک، فانتزی و پف دار

همانطور که پیشتر گفتیم در تقسیم بندی نان ها در ترکیه مغازه ها و کارگاه هایی هستند که نان فانتزی فراوری می نمایند. نان فانتزی مانند نان تست، نان چودار و غیره. خورد نان برای ترک ها بسیار اهمیت دارد و حتما در کنار غذایشان از آن استفاده می نمایند. سوپ یا چوربا را هم با یک تکه نان می خورند. نان را بسیار مقوی می دانند که شکم را پر نموده و حتما شما را سیر می نماید.

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری